دنبال گشتنت را گذاشته بودم کنار
منتظر بودنت را هم گذاشته بودم کنار
پير شده بودم
فراموش کرده بودم که اصلاً عاشقت بودم
و فراموش کرده بودم که چرا متنفر بودم از تمام لحظات طولاني
چرا برگشتي پيشم امشب؟
موقعي که حتي نميتونم از صندليم بلندشم
"I can live like this"
L.C.
.................
شهرها را نبودِ ما غريب نميکند.
.............
يک مفلوک ترين اعداد است و "دو" خوشبخترين. اما "سه" چي؟
حالا "سه" بشيم؟
علی جان یاد یه شعری افتادم که دوران بچگی همیشه توی رادیو درمورد کنترل جمعیت می خوندن:
ReplyDeleteیکی کمه، دو تا بسه ، سه تا که شد خاطرجمعه !
حالا باید ما هم بهت تبریک بگیم؟ خبریه؟
...ها! منم يادمه! نه بابا. يک صحبت خودماني بود و بس
ReplyDelete